us 
217 — 
Die Ursach waß der General 
Und ner der Kommadant. 
Diz ober aff'n dreißigst'n 
Wörd All's zon Marsch no b'stellt, 
Dau möiß'n s' fort, hilft nix derfür, 
Wenn's Manch'n glei nit g'fällt. 
Present' haut freili Mancher kröigt 
Aß manch'n Haus no miet; 
Mih ober haut's kan Kreuzer kost't, 
Döi Sprauch versteih' i niet. 
Dernau in Sunnta Vurmittog, 
—AV 
Wörd aff'n Mark zon Abschied no 
Musik von ihna g'macht. 
Es is halt ober kana g'wöst, — 
Ligt weiter nit viel droh, 
Mir hob'n s' lang g'noug g'häiert g'hat, 
Wöi s' laut't, dös wiß'mer scho. 
On dreißigst'n is's richti g'wöst, 
Dau senn s' fröih Alli fort; 
Dau haut mer Mensch'n g'seha g'hat 
Ba den Franzus'na dort! 
Und Ani senn no g'loff'n miet, 
O Gott! wer waß, wöi weit! 
Drum thout a Jeder, wos er mog, 
Su fenn halt höi die Leut'. 
Und Ani hob'n G'sichter g'macht, 
Hob' denkt, sie greina g'leich; 
Als wenn mir wär'n Alli höi 
Von ihna wur'n reich. 
Von Weibspersona, su zon Thal. 
Dau bild't mer si's scho ei— 
— 
— * 
— 7 
———— 
3 
— 
— 
— 
77 
— 
. 
TXXCC 
5 
— * — 
*** 
——— 
— 
—— 
— — 
J 
————— 
——8 
— 
— 
— 
— 
—— 
— 
— 
—— 
—— 
—33— 
— * 
—F— 
* 
—35 
— 
——— 
— 
— 
—8 
55 
— * 
*8 
—— 
— 
—