7
*
— 6 —
Denk' Jeder, wos er mog,
Mir is derbei nit lad.
—
—
—
77
Es is wuhl nit goar schöi,
Und g'schicht drum doch su oft,
Mer kafft si heunt a Bouch, —
Glei draf kummt unverhofft
Aneua Ausgab raus,
Döi is verbessert nau,
Und wer die eierst' haut,
No öiz, — wos thout mer dau?
Wos wörd mer denn wuhl thou?
Mer kafft si döi halt ah,
Döi nit viel besser is,
Su haut mer s' doch all zwa.
Su ober mach' i's niet,
Denn i sog's öiza scho,
J hob' scho meih'r Woar
Zo su an Bändla no.
Und öiza glabet' i.
Su häit' i Alles g'sagt.
Mir streit's ka Mensch nit ei,
Daß i's nit röcht hob' g'macht.
Mi und döi klana Prob
Empfehl' i no am End
On alli meini Freund',
On Jed'n, der mi kennt.
Dös is awal die Hälft
Von all' mein bißla Woar
Wenn i no länger löb',
Su kummt des Ander goar.