rlangt 
kran. 
—T. — 
ind 
nd: 
Taud, 
d'n haut, 
afft 
Iau. 
rauh. 
nnes. 
in. 
it. 
t g'sagt 
macht; 
241 — 
Und wer 'n widersproch'n haut, 
Der haut 'n g'örgert bis zon Taud. 
Er haut sei ganza Löb'nszeit 
Stets immer g'hat Prozeß und Streit; 
In jeder G'sellschaft haut er d' Leut' 
Vertrieb'n durch sei G'scheitigkeit. 
Und ödiza ligt er dau, der Moh, — 
Könnt' sei vielleicht, er löbet' no: 
Sei Streit'n und sei Eig'nsinn 
Macht, daß er ligt in Grob scho drin. 
Deujahrsgespräch 1797. 
* Fr. 
IJs halt 's Neujauh'r wider dau, 
Dasß Alles wünscht und schreit; 
Mer koh goar nit von Fenster weck, 
Wall immerfort Ahs läut't. 
Herr Vetter, du kummst ah su fröih? 
Du bringst's halt ah nit oh? 
Halt' af dein Hout und wart' a weng, 
Su werf' i dir wos noh. 
H. 
Halt' af dein Hout? J bett'l g'wieß? 
Wos willst' denn öiz dauin? 
Häist du mei Amt, giengst' selber rum, 
Su wauh'r i eihr'li bin! 
Fr. 
No, horch, es is su bäis nit g'mant; 
Geih' ner a bißla rei. 
— —— 
— — 
— * 
—8 
—* 
X 
— 
—i 
5 
— 
—* 
— 
—* 
— 
— 
—J— 
16