30 —
Und wöil er {u wikk weiterfchlunpfn,
Kunmt oda Schonh”, in blauf’n Strümpf'n,
Die Maijteri die Stdig'n rafı:
„Moh, how a Hoftanna finga!
S$ thou’ a gouta Zeiting bringa;
DO, helF* mer ner die Stöia'hn naf!
Derfchoff'n 3 der Hacht, dis Qonder,
Bon Nunnagärtner, vo mein Brouder,
Lau)? feck diz dein: Möivla naus!
Und moflt’r’8S eppet non glab’u?
Secht her!“ — und aß ’rer Bud Ihab'n,
Dau zöiat |’ in taudt'n Hacht’n raus.
Der Nachber jagt: ’8 13 unont 3'trana!
Dau thou’ dau aff Klareuth noh fchana,
Der Hiamr’'L bräunt ft, man’ i, 0,
Und thout der Sturm gfhwind anshrechn, —
Dis Wwörft” mer dod) nit widerfprech'n,
Dar dDös die Zabhhıt z'itreua foh.
Gr mil no meihr prophazeihn,
Day thout der Leih’rbonu unt'n jchreia;
Die Tabh'u, Mafter, fall’'u roh!
E83 jenn die Möivla alt hınmao,
Sie hobhr d° andern ad mietg numamna,
($83 föbhlt fa auzia dervoh.
Der Nachber fagt: Dis monß I fog'n,
Dii Möivia möcht’ £ {elber hHob'n;
Yer dit Pafkeit', döl möcht? 1 niet:
Sie theuna nit viel Junga zDig)n,
Und uau fenn |” ad viel 3’jhwer zun Fig n
Yier baut uer lauter Schod'hn uniet.
Don Kied'n fteihtn ’S Man au voftn,
Dan Hanımt der Veih’rbou fcdho g'loffn:
„D&D Maiter, quß’' Er rei in Schlog!
Es Ichlupf’n qrod fechS jungt Zab’n, —
63 fenn Rakeit’, Er dür] mex’S glab’n,
Day fea’ ner Mner. wos er mog.“