—162
NUr. 60.
Das Kezenpt.
Nachts ahmoal die Frau werd schwer
Krank vom Huberbauern,
Glei hult mer in Dokter her,
Alles tout s'i bedauern;
Wer waß, ob s' bis fröih nu lebt,
Ko scho nemma schluck'n —
Und der Oarzt schreibt a Rezept,
Dös werd lang nit truck'n.
Wal ka G'stipp is ba der Hend,
Ah ka Löschblatt z'find'n
Kratzt er Kalchstab vo der Wönd
Af döi nassa Tint'n.
Wois bestreut woar ob'n bis unt',
Sagt er: „Ner nit gräma,
Caßt ner Eura Frau all' Stund'
Su a Pulver nehma!“ —
Nau langt er glei nauch sein Hout
Und is wieder ganga
Und der Huberbauer tout
Ah sufort ohfanga:
Vvo den Möoͤrt'lpulver glei,
Dös er d'raf haut g'fund'n,
Gibt an Löff'l vull er eih
Seina Frau all' Stund'n.