** 
* 
— 
* 
⸗ 
— — 
16 — 
Diz is dös ner a Bauer g'wöst, 
Wer häit' si dös vermouth't? 
A Moh nau eierst von der Stod, 
Wos goar a solcher thout? 
Der Geisbock und die Todkenbeine. 
An Gaßbuk hob'n ihrer Zwöi 
Scho lang g'wüßt in an Haus, 
Den häit'n s' gern g'stuhl'n g'hat: 
Wöi bringt mer'n ober raus? 
Sie steig'n zon an Lod'n nei. — 
Hiz weiter könna s' niet; 
Dau steiht a Sok mit Nüss'n grod 
Hiz nehma s' döi halt miet. 
Die Nüss', döi häit'mer freili öiz, 
Wos fang'mer denn mit oh? 
Diz sagt der Ah: J waß an Ploz, 
Horch, wou mer s' thal'n koh. 
Geih ner dau mit in Körchhuf her, 
Und trog s' in's Bahhaus nei, 
Dau thal' s' awal fei eih'rli, 
Dortin wörst sicher sei. 
F 
Waßt wos? und i proböier's no, 
Vielleichtzkröig' i in Buk. 
„No ja, horch, Stoff'l mach's fei g'scheit 
Und foahr' halt on kan Stuk!“ 
No, Narr! es mouß jo heunt nit sei, 
Wall's su nit finster is;