—V 
18. 
37 — 
Der Skeg. 
Hrouder, wou bist du denn g'steckt? 
Hob' di nörgeds könna find'n; 
Ueberol hob' i di g'soucht, 
8' Nachts no aff der Schüt derhint'n. 
Ober öiza lauß' der sog'n, 
Wou i alles g'wös'n bin, 
Und nau, wos i g'häiert hob' 
Fröih scho in der Körring drin. 
Dau haut's dir a Musik göb'n, 
Döi haut mi von Herz'n g'freut; 
Ober nau dös Teuf'ls-Schöiß'n, — 
Haut mi der Herr Pfarrer g'reut! 
Grod, wöi der dau sog'n thout, 
Daß mer's ner nit z'arg soll mach'n. 
Fanga scho döi dumma Köpf' 
Oh aff all'n Seit'n z'krach'n. 
Frösch' und Schwörmer haut mer g'sög'n, 
Daß si fast der Mark haut bug'n, 
Und is aner brab'n Frau 
Aner in d' Kaputz neig'flug'n. 
Und on derer Musik drub'n 
Hob' i mi ah röcht dergötzt: 
Z'eierst su an fremma Marsch, 
Nau an Umadum aff d' Letzt. 
Brouder, na, dös sog' i dir, 
Mir haut wärli Alles g'fall'n, 
Ober doch dös Vivatschreia, 
Aff mei Seil! halt goar vür All'n. 
Wöi nau Alles goar is g'wöst, 
Fängt mer oh des Bet zon läut'n; 
J 
———— 
* 
— — 
X 
— 
* 
— 
————— 
—7 
— 
—— 
— 
*2 
—— 
5 
— 
— — 
— 
5 
— 
5 
— 
* 
— — 
— 
— 
——3 
— 
—E 
* 
— 
* 
———