15 — 
hq 
ter. 
voll, 
UV 
bt) 
1244 
Vo der gout'n Qualität, 
Denk ih spöter könnt's mi reua, 
Wenn ih' nit versoucht a häit. 
Drum hob ih mi nit lang b'sunna 
Grab's a glei in d' Kist'n nei 
Und su stöih'n mer dau und freß'n, 
Wöi die Aff'n alli drei — 
Oeitz ahf amaol haut der Schankl 
Halt vur Durscht gor nemmer g'routh 
Und rennt naus ans lafed Wasser, 
Wou mei Mutter wasch'n thout. 
No, döi läß'n zwamol trtnk'n; 
Wöi er 's drittmoal wider will, 
Sagt's „Wos houst denn z'Mittog gess'n, 
„Daß d'heut' trinkst su goar arg vill ?“ — 
„„Blaus a Supp'n und Potack'n,““ 
Sagt der Schankl draf, „jund Wörscht!““ — 
„No, die woarn nau gwieß recht gsalz'n, — 
„Waͤhl's di heut' in an Trumm dörscht 7« 
Dau draf sagt der Schankl goar nir, 
Haut sie blaus an Wasser gstärkt; 
Daß mir über'n Kees senn kumma, 
Hauͤt mei Mutter goar nit gimerkt; 
Und mir hob'ns si droh ohgfreß'n, 
Bis könnt Kahner meiher haut, 
Doch der Ed'l woar der G'scheidste! 
Haut g'sagt: „Ih gib euch an Rauth! 
„Wenn mir sitz su weiter thenna, 
„Werd der ganze Kees nu goarl! 
Mach mer loiber zou doi Kist'n 
„Wider su wöis zäierscht woar!“ 
Hhob'n des Strouh nau wider drüber 
Und ah glei in Deckl draf. 
—— S