Su waug ih's halt; ich waß's vuraus,
es les'n s' nit z'viel Leut.
denn öiza git 's gnoug and'ra Woar,
wou ss' droh hob'n viel meih'r Freud.
Allah su Mancher, der döi Sprauch
scho halt recht lang her kennt,
der schaut z'letzt doch dös Böichla oh
und denkt vielleicht am End:
An Böichern freili fehlt's wuhl nit,
allah grohd as den Bouch
schaut mer mei gout's alt's Nörnberg raus,
und dös is den scho g'noug.
Su möcht ih's hob'n! D'rum, Böichla, geih
ner naus af d' Wanderschaft
und mach mer fei a freundlis G'sicht
wenn di a Sotter kaft.
Am Markiniktag 1895.