— 9 —.
Meifter S.
OO Herr Kronzherr, Lauß’ er naud) mit fein gout’n Eff’n;
Danft, mer Hault Halt ah, wii du, ’3 Yauh’r durch nir ALDI
Wennft’ a SG’{dmwurner wärft, wii i! — frefi’n thöteft’ gern,
Ober on VBerftand, dau föhlt’8, drum Konft Kaner wer'n.
nn!
Al,
Kranzherr.
Su wii du a G’fhwurner bift, {oll mi glei der Teuf’l!
Und mit dein Verftand lauß’ nauch, oder i verzweif’l.
Häit’8 an Andrer wer'n mög’n, mwär’8 on dihY g’wiß kumma?
Und du bift nu g’loffn drum, daß mer di Haut g’numma.
Schweig! Dau kummt mei Nachberi. — 53 {8 halt a Weibla!
Seht ner oh, wii | zammpugt iS, haut |” der nit a Zeibla!
Seih’ ] ner her und feßg’ja fit on mei ardina Seit’n.
Frau Nachbarin.
OD, iS er a mwöijlter Ding! Schäm er fi vur'n Leut’n!
‚er!
Kranzherr.
No, fo fei f” doch göitli ner, ’8 fenn jo ner fu S’{päßla;
Senn mer fu verträult oft 4’ NachtS in unfern Gäßla.
‚ rau Nadbarin. |
Cr wenn mit’n SGäßla fummt, {u an alter Sreifla!
Yauß er fi vergöiih den SG’Ipaß, rauch er |HHi fei Nfeifla!
In
N,
Meilter R.
38 denn dös a Bsier, döS? Kronzherr, geih’ er runter!
Dau 18, aff mei Seil! die Hölft Wafjer ober drunter;
Und i fol döi Böt’lbröih in mein Leib neifhütn?
Um nei Göld, verfteiht er mi, thou’ i [ho no ried'n!
1°
Kranzherr.
No, £ manet’ doch afı, ’8 Böier, döS yafföiert!