18
Wo's ih hob' durchmach'n möiß'n
Wünsch ih, daß 's kan Menschen trifft,
Waß nit, soll ih mih derschöiß'n,
Oder nehm' ih löiber Gift? —
Wer's maleda nit vergess'n,
Siech mih scho in Zuchthaus drin,
Koh kan Biss'n meiher ess'n
Und mei Bauch werd scho ganz dünn.
Alles Fleisch schmeckt mir wöi Löder,
Häitt' on Löibsten mih blaus g'speiht,
Nauch acht Tog fünf Sentimeter
Woarn mir die Krög'n z'weit!
Ja! Sugoar ah meini Stiefl
Woarn mir af ahmool z3'grauß,
Zammg'schrumpft bin ih wöi a Zwiefl,
Bo der Nacht dau dus'l ih blaus! —
No öditz is die Ohklog' kumma,
Laut af „Sittlichkeits vergöihl!“
Vöier Seit'n haut's eihg'numma
Und vur's Schwurg'richt kumm i höi;
Ih lauß g'wieß nix meiher druck'n,
O, mei Mout is ganz bank'rott,
Elend tout der Hals mih juck'n,
Denn ih kumm g'wieß af's Schaffot!
— -—
Woi mei Seel, mei armo, preßta
Von Verfolgungswoahn war zi'fetzt,
Dau wer ih, g'rod on Sylvesta,
Außer der Verfolgung g'setzt.