h
Der Ach'bam haut's no g'hat röcht gout,
Der haut doch ried'n könna
Und haut döi Tropf'n vur sein End'
No Lump'n dörf'n nenna.
Der Mensch dörf su wos waug'n nit,
Haut Aner ihn g'schnöiert zou,
Nau haßt's, woarum woar er su dumm,
Er is jo doch ka Bou.
In Still'n sagt a Jeder si,
Den haut halt der ban Krog'n.
Mer kennt döi Herr'n manstens scho,
Allah. mer dörf nix sog'n.
Denn wenn s'es Zuchthaus straf'n ah,
Mer koh's nit bringa nei,
Und wall's an Praß'l Geld manst hob'n.
Su werd's scho röcht su sei.
Sie hob'n doch ka Eihr' in Leib,
O, — dau wenn Mancher wüßt'.
Wos mer sie denkt, wenn aff der Gass
Mer ihn vull Demouth grüßt.
J glab', es Lach'n thäit' vergeih
Den Lump'n mit sein Göld.
Allah, es sagt's 'n Kaner nit,
Su is halt aff der Wölt.
—5
—