— 114 —
Den Rrdh von Wuch’ver ober halt,
Den woll'n | nit röcht ub'n;
Der Zaud, der Haut'n feiner Fra,
Und döl in MohH hieg'ihub’n.
Die Täidla Houft'n fi faft 3 Taud,
I jedes nehmt an Brocn Braud,
Yer daß U 'n nunterwörriug.
Diz fununt der Aaijer Nero droh,
Des Sauer’ geiht {ho eih'r,
Die TZäidla freffn wöl die Wölf
Und immer woll’n } meihr,
Die Alt'n Haua ah broav ei;
©iz tröckt mer die Bafteit'n rei,
Daun macdyn ]’ Seß’n=-Olopßer.
Der Zeuf’l hebt in Deci vo9
Und fängt oh zon tranjdjöt’rn
Und thHout die Schüfy’l umma Tierch
Un SZed’n prefentsl rn;
Wil vamıa dei! — in Mug'nbfic
Dau i$ ah niet an anzi’3 Stück
Weih’r aff der Schü’ awöln.
38Di würkug di die Jud’uhaut
In ihdri Ö'ripp'n nei:
Und nau des G'’häck, düs mouß für döi
WosS ganz Mpartis fei;
iz ds verfchmiert |” Halt doch a weng;
In Taud würd fafjt fjei O'’ripp fcho 3'eng,
Die Kraut. die Rinder Ichnakı.
Diz langt er nandy’n Böterglus
Und 1äß1’S fhöi {tat neilafır,
Die Frau’ düi macht’S als wöt ihr Mob,
Sie themna wölthi fapn;
Die Kinder röig'n’8 qvoar nit a’'noug,
Sie vaffn fi fallt um n Kroug,
8’ Mua’'nbiic i3 nir driuna.