80
Die Arma mög'ns' selber nit,
Mer moußs' zon Nehma zwinga;
Potakenstopfer haut mer g'macht,
Daß an das Herz in Leib haut g'lacht,
Und ah Potakenknietla.
De
Mei Master geiht zon Nachber num,
Und sagt: „Wos is dau z'mach'n?
„Ih waß, es geiht der su wöi mir;
„Dös senn doch närr schi Sach'n.
„Sunst wären mer derhungert bald,
„Oiz mou mer fress'n, daß mer z'knallt, —
„Dös mach'n die Potak'n.“
„Ih waß scho, wos ih mach'n wär,
„Nau is der Hand'l aus;
„Es wills' ka Mensch nit fress'n meih'r,
„Ih reiß s allahns nit raus;
„Es wills' ka Kind, es wills' ka Frau,
„Und mäst ih mer öiz nit a Sau, —
„Su setz' ih mer an Gssellen.
Fe
6
D
4
138