75 — 
Su thenna s' af der Candstrauß göih, 
Dau sög'n s' öitz af an Föld, 
An Pfloug dort mit zwa Ochs'n stöih, 
Doch haut der Bauer g'föhlt; 
In Wörthshaus weg a Vört''lstund, 
In nächst'n Durf, — dau läßt er gisund 
Sei' Fröihstück si grod schmeck'n. 
Drum sicht der döi Student'n nit, 
Wöi s' hob'n von Pfloug ausg'spannt, 
Un Ochs'n und den nehma s' miet, 
Doch lauß'n s' dort als Pfand 
Den Kapuziner den g'scherrn s' eih 
Und schnall'ner nahf dös Joch ah glei 
Af sei rasirter Platt'n. 
D' Student'n treib'n den Ochs'n fort 
Und jux'n alli z'samm; — 
Der Kapuziner der stäiht dort 
Geduldi wöi a CLamm 
Und wöi nau g'stieg'n der Bauer kummt, 
haut scho der ander Ochs bäis brummt, 
Spitzt af'n Kapuziner. 
Nau wöi der Bauer den derblickt! 
Er haut si goar nit g'saamt 
Und haut glei in sei Bah neizwickt, 
Ob er nit eppert trahmt! — 
Er föllt in Ohnmacht scho bereits, — 
Er reibt die Aug'n — er schlägt a Kreuz — 
Doch werd der Spuk nit anderscht! 
Schaut zwanzkmol hi — schaut wider weg, 
Der Kapuziner bleibt, 
Wou g'stand'n is sei Ochs, — sei Scheck! — 
Su wenn's der Teuf'l treibt! 
Der Kapuziner häit ball glacht,