146
—
Sie klappern mit die ZSöh vur Költ
Und hoff'n, daß ös Wasser föoöllt;
Doch dös werd imma häicher!
Es kummt in erscht'n Stock sditz scho.
Der Cog fängt oh zon Graua; —
Der Heina fängt zon Greina oh:
„Wéi werd mei Mutter schaua,
Wenn s' mih will weck'n wöi seither
Und sie find' öitz mei Bettstatt leer
Und erscht mei Braut werd jammern!“
Dau könnt' ahn doch vo seina Naut
Der Telefon befreia.
On jed's Haus, wou er sicht an Draut,
Dau tout er 'nüber schreia;
Doch überoall is dös Malär,
Der Telefon is im Partär
Bedeckt ah von Hauchwasser.
A Schlosser haut döi Aktion
Neb'ndroh nau »doch beendigt,
Die Leut' derham durch's Telefon, —
Wou's Kläiblatt steckt, — verständigt.
Die Eltern hob'n scho z'vur all drei
Vermißt ohg'meldt der Polizei,
D'rum tenna s' ditz afschnaaf'n!
Und nachmittog kummt weiß wöéi Kös
Die Babett in an Blüsla,
Ihr Brouder, — klogt s',
Haut oh ös gouti Hhüsla;
— —
der Anderes. —