9 
m. 
{} 
EOBANVS, NORIBERGA. 
} 
710 Messibus et flavo quae Gargara ditia cultu 
Et quae mirentur Lybiae cerealia rura, 
Horrea frumentis plenissima. Finxeris autem 
Esse humiles fortasse casas; ne talia fingas: 
Horrea sunt magnorum operum atque ingentia tecta 
Magnificaeque domus, quarum par quaelibet altis 
Arcibus esse queat. Sed non quam structa decenter 
Exterius, sed quam sint intus ditia refert, 
Quam iaceant frumentorum genera Omnia magnis 
Accumulata tot annorum per saecula acervis. 
Et licet accumulent nunquam non horna vetustis, 
Plus veterum tamen esse ferunt eademque manere 
Posse decem decies, decies quoque quinque per annos. 
Quorum multa tibi praebebunt horrea nostra: 
Sive igitur dura saevus, quod abominor, hostis 
Öbsidione premat, non urbi copia deerit 
Quarumecumque opus est per talia tempora rerum. 
Non tantum frumentum etenim cumulata reponunt, 
Verum aliis etiam penuaria plurima rebus 
Plena tenent, quibus excidium propellere possint 
Incumbens hostisque minas contemnere inanes. 
Tempora seu dirae famis inclementia caeli 
Duxerit aut duri sternens furor omnia Martis, 
“eitia] Nulla erit hie metuenda fames, quae corpora leto 
Hauriat aut miseros cogat sua pignora clves 
Deserere atque cibos aliena quaerere terra. 
Possumus hoc testari etiam, quod vidimus ipsi, 
Cum paucis annona fuisset carior annis 
His aliquot, quali cives pletate senatus 
Foverit adflictos rerum et pietatis egentes. 
Namque ubi cocta Ceres magno veniret et essent 
Omnia diffieili stipe per fora cuncta paranda, 
Horrea clausa diu reserari iussit et inde 
Sumptibus expositas magnis compinsere fruges 
Et populo Cereris iustissima pondera vendi 
Lat. Litteraturdenkm. 12. ? 
yA7