191 —
Yiz mit der Pallas fecht id) vür,
Daun fröigt'r euer Leid'n:
SOr wikt, wöi’s mit’n Weibern 18,
8’manl mit den fieb’ng’idheit’n;
Und mit’n Maul 13 dii derhamm,
Diöi hebt ih euri Weiber zamm,
Daß |’ wii die Rakg’'n raf’n.
&$ glab’, als RKejfchifiür wär |’ quut
Döi jollt’ die Stück“ zamuftreich'n,
Sie möißt'n wöi a Gerft’n{cdhleim
Sn Leut’n nunterfchleichn;.
Ihr CEul’n iS zon Freifchiß gout,
Wöi döi die Kuhl'n wäch' in thout,
Su wächit vder kana.
Und wall f’ e& wit viel Spraughn foh,
Su wär’ ban Prob’na guut,
Wenn Aner oft nit was, wöi’s hakßt,
Dap ddi’s’n fog'n thout ;
Von Weibern nehmt mer fu wos oh, —
Foft jeda Frau tout ihı'n Mob
bikla Forriabiernt.
Siz hummt der Mars; aff den paßt af!
Der fpielt die Held’ nroNl’n,
Die MKaffer, die vermög na Kerl’,
Bandit'n, grubi Schroll’n;
(£r brült, eS wörd An’n angft a bang,
Mer Häi’rt'n ganzi SGafin lang;
Die Qunaa follt’'n z'foahr'n.
Der wenn a fu an Held’'n fpielt,
Und Haut und brült und {qhreit,
Und nehmt a poar Kolifi’n miet,
Dis freut dernau die Leut’,
Dan patjch’n | ober in die Hünd',
Oft nehmt’8 e8 wii lang gvar fa End,
Sie iollt'n Blaufn ErSsiahn.