Der Zucker und der Schnaps goar draf, 
Dös thout mein Michel schmeck'n. 
Er thout es Maul in aner Tur 
Bis zo die Auhr'n schleck'n. 
Diz, wöi dö g'rieb'n haut g'noug, 
Su thout s' in Bauern fraug'n, 
Ob er nit g'spbiert, daß besser wür', 
Und ob er no möißt klog'n. 
Na, sagt der Bauer, mir geiht's gout, 
J koh öiz ganz gout sög'n, 
Häit' nit denkt, daß a Aug'nkur 
Su goar g'schwink könnet g'schög'n. 
Diz kummt ah grod der Dokter raus, 
Will nauch sein Krank'n schaua, 
Der häiert, wöi dös der Bauer sagt, 
Will kam sein Auhr'na traua. 
Er fraugt, wou denn der Kranke is, 
Den wou er raus haut trog'n, 
Jo, is denn dös nit der dau g'wöst', 
Thout d'raf die Schwester sog'n. 
Sunst is ka Mensch on Sopha g'wöst', 
J hob' kan ander'n g'funna, 
Sie hob'n g'sagt, dau sitzt er, 
D'rum hob' i mih nit b'sunna.