14
ß
Beim Betrachten der Sterne.
Geih ih su Oobends af der Gaß,
Gutz ih, wenn ih nir anderschts waß,
In Himm'l!l und die Stern oh,
Und hob a graußa Freud dervo.
Ih fraug mih, ob denn ner zon Schei,
Döi Kug'ln laf'n raus a nei,
Ner runtergutzen af die Welt,
Daß Kaner z'Noachts af d'Nos'n föllt.
Je meiher daß ih schaua thou,
Je wenger kummt des Aug in d'Rouh;
Es wörd mer, waß ih denn gleih, wöi?
Ih sog zo mir: fei nit von höi,
Von höi bist nit, du bist von dau,
Wou unser Herr Gott is, sei frauh:
Denn wärst du von der Erd'n blauß,
Wär Alles goor ban letzt'n Stauß.
Daß nix der Mensch vergess'n thout,
Is allamoal a Zach'n gout:
Drum haut der Schöpfer in der Noacht
Die Stern on sein Zoͤlt ohbroacht.