Volltext: Johann Wolfgang Weikert's ausgewählte Gedichte in Nürnberger Mundart

230 
Tod und Teufel. 
(Nr. 4.) 
„Oiz hair’ mit deinn KnelPu af! 
Hauft' endli mi verjiand'n ? 
Sunft werf i der aff d' Platt'n na} 
(8100 1008 mer fumut 30 Hand'n;z 
X mug’ den Teufl felber niet, 
Allah e3 i3 ner wöger'n Ölried, 
Sr i8 amaul der Schwanger.“ 
Su fagt der Taud zo feiner Frau. 
Sie vaber jagt: ’8 iS 3’arg, 
Der Schwanger Teuf’l wird, meinad! 
I Mog'l zo mein Sarg. 
Und grod’ heunt mon’ der Brumm’Ibär 
AH u0 30 unfrer Kindstaf her, 
3 wörd doch ur Kind nir Ichod'u? 
„Wos macht demu ’S Kind,“ fraugt Siz der Zaud, 
„S glab”, eS 18 nit g' fund, 
Dis Haut jo g'houwft’t vergang’na Noacht 
A ganza vdulla Stund). 
Set Dorfcht, der iS nit zun derfiill’n, 
S glab’, i Yul’na Mog’npill’n 
Drin it der Avatheiln.“ 
„„Sau, fumm’ niit deini Billa ner, 
€3 wär’ um’s Göld a Sünd’! 
Wenn’8 ah 5iz 3’ Noacht3 a bifla Houft't, 
3 i$ Dalt nır a Rind. 
Schau’ her, wii [hi ’8 fcho ’8 Manl verzöigt ! 
Und lac’n koh ’8 der fur vergndigt, 
Und dann die rautbh’n Bäckla.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.