— ————
—R ———
α—
— 52 —
Ruck, Hus'n und die Strümpf derzou,
Natürli alli Tasch'n,
Es Hemed, korzum alles woar
Als wollt mer 's eirscht wasch'n.
Dau senn mer freilih ganga fort.
Mir hob'n uns g'schömt vur'n Leut'n,
Denn wer uns ner begegn't is'
Der haut scho g'schnupft von weit'n.
Drum löibi Herr'n, lauß'n S' halt
An Ständerling in Rouh,
Denn manchmoal kummt zo suh an Guß
Der Hof'n ah derzou!
nd w
zu el
zuh
ziß
gz wo
X
die th
—361
Der
bih
Ns
Ind
90
Huh
Der Rangstreit.
Und
Und
den
Ih bin amoal in Proater g'west,
Und kaf mer dau a Mauß,
Ditz kumma dau vöier Madla rei
Schöi zwecket, rund und grouß.
In gröißt'n Stoat und putzt a bad',
Döi hob'n ganz natürli g'wart't,
Bis ihri Schätz senn kumma.
Dau
VHen
„Nnu
die
„Ni
„M
Sie senn dau recht in Eifer g'west,
Ih hoh nit g'wüßt wösweg'n,
Und hoh mih in an Eck neidrückt,
Daß mih nit hob'n g'seg'n.
Drum hoh ih g'hatt'n ah dös Glück,
Und hob s' gleih af'n eierscht'n Blick,
All' vöier kennt wer s' woarn.
N „M
4 ‚Ur
14
sj „M
I
9 „P