In Leuchs'n-Gart'n wohnt der Kerl, 
Ach, haut der der a Läng', 
Den moußt mer helf'n trog'n hamm. 
Allah bin i dau z'weng. 
Die Amschli ziert si wuhl a weng 
Und mant, es schickt si niet, 
Daß sie, su lang's in Kindbett is, 
Flöigt aff die Wies'n miet. 
Imitlerd'n döi streit'n si, 
Su denkt mei Wörmla, häier. 
J hob' dau vur an Amschler g'sög'n, 
J glab', i reteröier. 
D'rum fängt er a glei 's Grob'n o, 
Bröbt si in Bud'n nei, 
A 
Dau wörd er sicher sei. 
Es dauert ober goar nit lang, 
Su kumma dðvi Zwöi g'flug'n 
Und finna nix — öiz schreit die Frau, 
Du Knüpf'l, haußt jo g'lug'n. 
Mein Amschler haut dös elend gift', 
Wen giftet denn dös niet. 
Wenn An sei Frau an Knüpf'! schönd', 
Dös is a bäisa Ried. 
— 
ẽ 
— 
—— 
8* 
— ⸗