2 
J hob' an Freund, dös waß i g'wieß, 
Daß der's mit mir mant gout, 
Wall mer ba jeder G'leg'nheit 
Dös immer sög'n thout. 
Kam häiert' er neuli, i bi kronk, 
Su schickt er ober glei. 
Daß er ner jau der Eirst is. 
AFlasch'n herrlin Wei'. 
Dau häit' mer Aner doch, waß' Gott, 
Wos schenk'n dörf'n glei, 
Su häit' mi nix a su oarg g'freut 
Als wöi dhöi Flasch'n Wei. 
Und ober wos woar dös fer Wei, 
Ka Fünfazwanzker nit, 
Dau haut mer fei scho Obacht göb'n, 
Daß mer io nirx verschütt'. 
J bitt', daß Sie mein spöt'n Dank, 
Halt freundli nehma oh, 
J häit' mi jo scho lang bedankt, 
Allah, wenn mer nit koh! 
J schreib' dös heunt a no in Bett, 
Mir geiht's no goar nit gout, 
Wer waß, ob nit döi Kranket doch 
Wöi i möcht', end'n thout.