αOO
106 —
Doch ah ös besti Reitpferd
Dös braucht ahmol die Spur'n,
Denn ah scho Opernsänga
hob'n oft ih'n To' verlur'n
Und wenn mir sink'n is doch
Der Dirigent nit schuld,
Nau thout er nahfwärts deut'n,
Kummt selt'n um d' Geduld. —
Dau braucht mer si nit b'sinna,
Wos für a G'schenk dau paßt,
Wahl eb'n grod a Uhrmacher
Derbei sitzt ah als Gast.
Der sagt: „A goldas Uehrla
„Werd glei ös Besti sei!“
Natürli! wahl a Gschäftla
Er dau macht ah derbei.
Doch unsern Herrn Direkta
Sei Humor is bekannt;
Wer hHumor haut is glückli
In unscheiboarst'n Gwand.
Und der Herr Kapellmaster?
„A glücklicha Natur!“
In Glückli'n schlögt ka Stündla,
Wos thout dere mit 'ra Uhr ? —
Doch thout döi Uhr mer spend'n,
Ih wünsch ban Prob-Oyfang
Dau soll döi Uhr vill nauch göih,
Vielleicht a Stündla lang!
Und eppert a halb's Stündla,
Daß vur ban Schluß göih thout!
A automatisch Uehrla
Wär' für die Sänga gout!
dB ααOαYäσäôXæÔ
Mer brauchert nit su lahf'n,
Daß eppert z'spät mer kummt
Und Vurstand und Direkta