104 —
Er ränfpert fi, — der Himny’'l z’plakt,
Die Stern’ fall’n roh,
Su, daß mer durch die Löcher diz
Die Götter jög'n kfoh.
Ko, fagt der Iupiter, wSii 13’8?
Sie zudt und jagt: Mer waß nix g’wieß;
S$ will der diz wos fva'n:
S Däit’ on die) a graußn Bitt‘,
Und thoujt’ mer döt glei g'währ'n,
Io bift mei gouter Jupiter,
S$ glab’ der’8 herzli gern;
Daß d’8 thou willit, fAwwirft mer Siz ban Stiyz,
Sunft mußt das Ried'n alles nix, —
Mo, rec’ |’ in d’ Häih, die Finger.
„Du bift Halt doch a närrifh Ding;
VMeintwvög'n, 1 will fhwürn:
S IAmiür’ ban Styr und Aoheron! —
Diz fohft‘ mei Qöib doch jplir'n?
205 db’ willit, dSs foll ah g'fhüg'n glei,
3 Ihwür’s nomaul; Siz ried’ ner frei
Und Iau’ mi nit Iana mwart'n.“
„„ 3 möchtet’ Halt {ho Ianga Zeit
Son Herz’'n gern wifn,
W5IfE fichft, wennft’ in die Kanımer geihfi
Und thouft dei Juno Hiffn;
So wünfeh’ i: hmm’ in dera Tracht
30 mir, und dSe glet moring Macht, —
Dit Sollit fur Drächtt {han
Er Hült ihr wuhl des Maul Siz z01,
Allah e8 {8 {ho raus,
„Wer Haut div’8 g’fagt, dur dumnma Gong?“
Goa, plast des Madla raus,
Mei Afd)’ntrogeri Haut’8 g’iagt,
Sie oh | nit hub’n g'noug, ddi Pracht, —
Yo, avıta Macht 5iz, Oputer!