149 
Nr. 56. 
Stoßseufßzer eines Radlosen. 
Der Cump soll si derwisch'n lauß'n, 
Den Kerl soll der Teuf'l hul'n, 
Der mir drauß vo der Wodanstrauß'n 
Dau neuli haut mei Rödla g'stuhl'n; 
Af döi Weis' um mei Rödla kumm ih, 
Durch su an g'mana Gaunerkniff, 
Mei Rod mit zwa ganz neui Gummi, 
Mit neui Speich'n und neui Griff! 
Und g'loff'n is als wöi a Gems'n, 
Der Freiloaf haut elendi zug'n: 
In Berg naf hob' ih möiß'n brems'n 
Und 'runter bin ih ner su g'flug'n. — 
Gitz tou ih jed'n Rod nauchgutz'n, 
Ob's mein's nit is, betracht' ih's g'nau, 
Mit alli Leut' tou ih zammhutz'n, 
Wal ih blaus af die Röder schau. 
O wenn ih's ner ball wieder kröiget! 
Ih moahn jo, ih verzweif'l g'rod; 
Denn dös is foad, wenn mer gern flöiget, 
Gern rad'ln möcht', und haut ka Rod! 
Doch sollet's mer ah nemma g'linga, 
Wal d'raf der Döéib fiehrt selber gern, 
Nau soll er sei Adress' mir bringa: 
Ih hob' jo 3' Haus nu die Latärn!