— 128 — 
„An bachna Fiesch, daß den nit stiehln 
„Déôi Freund, dôi ganz unbändig'n, 
„Koh höit'n Kahns, — mit best'n Will'n, 
„Drum hob ih an Lebendig'n. — 
„Ih hob 'n in die Wanna drunt'; 
„Dau kohst der morg'n wos böit'n; 
„Mahnst, bach'n is er dir nit g'sund, 
„Nau kohst d'n blau jo söidn!“ — 
Der Walli öitza lad fast thout, 
Daß vur hout rässonöiert, 
Drum is ihrn Moh öitz wider gout, 
Hout on sei Bett ihn g'féihert; 
Sie zöigten aus und legt'n nei 
Und thout'n schöi zou deck'n, 
In A'gnblick schläft s' ah wider eih, 
In Traam thout s' Fiesch scho schmecknn! — 
In andern Cog, — in aller Fröih, — 
Dau gäith die Frau af's Fisch'n, 
Sie bleibt drunt' ba der Wanna stöih, 
Sagt: „Wer' ih 'n doch derwisch'n Pl“ 
Fiehrt mit die Händ' in Wasser 'rum, 
Die Neugier will s' ball z'reiß'n; 
Af ahmoal halt! Derwischt s' a Crumm! — 
Sie röicht! — Und thout 's wegschmeißn!