— 16 —
Und hob’ des Herz niet, daß 3 {og},
Daß i mei Lad an Menfch’n KHog’;
S mach’3 nit beffer miet,
Ob i {Omweig’ oder ried”.
Dur mi wörd. wuhl Ka Mitt’l ei,
Ka beffers, al8 Geduld.
Ner Haut mi jo nit g’näith’t derzou,
Und haut fa Menfch die Schuld.
Konft du nit fumma, [öiber Taud,
So gib mer doch an andern NRauth
Und {og’, wo8 fang’ i ob, —
3 hob an alt'n Mob.
Die Tabakspfeife.
ei Yachber is aff d’ Körwa ganga,
Und [OSibt fei fHöina Bfeifn ei; —
Diz follt’ mer den in Sok nei langa?
Und ju wos Könnt jo mügli fei.
3Zon Glüd no Haut er vd’ Frau mitg'numma;
Denn nehmt mer ner die Weiber miet,
YNau dörf mer, wenn mer will, hammfumma,
Sel’S no fu {pöt, fie zanf’n niet.
Diz thenna | dau fu rummer {HlaPn,
Sie genga bie, fie genga her,
Sie thenna ober doch nir Kaf’n,
Als wenn nir zon verfafn wär’.
Der MohH jagt: No, wos fichft’ denn meihr?
Da fichft jo ANes dreimaul oh,
Dau g’fällt’S mer iz in Wörthshaus eih'r,
Mit dörft’t, daß i nit bleib’n Koh: