43 —
Der SoOnunpfkabak.
Nehm’ mir Aner, wos er will,
Nehm’ er ’8 Wammes und die Huf’n,
YNer mei bißla Schnupftobak
Sauß’ er mir in meiner Dun;
Denn £ müßt’ jo mwärli niet,
WoS mi meih’r Könnt’ verdröiß'n,
AlS mei bißla Schnupftobaf
Wenn it jolt’ entbehr'n möiß’n.
Su ban Tog, wii ba der Nacht, —
Denn dS8 g’[hiht zo al’n Beit’n
Steiht mei Dufn neber mir
B’ftändi fort on meiner Seitn.
Wenn it in der Nacht derwach’,
Wüßt’ i nit, wos beffer {Hmedt,
AS a gouta, frifha Vrif, Ä
Und aff d’ ander Seit’n g’'lökt.
Un Marocco, an Marino,
Kadica und Sentimee,
Mir gilt aner wöi ver ander,
Drefil, Dunco und Rapee.
Doc) mei Büchfn mit Marino,
Wenn | ner von Weit’n fich,
Schöier mog US goar nit fog’n,
WS I mi foh freita, iech.
Effi n, Trintn, Wei und Böier,
‚Alles wenn i hob’n Könnt’,
Und i Jollt” nit IOnupfn dörfn,
Danfket’ | für’8 Tractament.