— 95 —
he.
+
-EUQ:
VeUQ,
Sa, fagt der Pfarrer, [öiber Mod,
Dis Ding geiht nit fu hie,
Die Weiber, dsi vertaufdht mer niet.
Sie fjenn jo niet von Bie.
Meintwög'n fog’ er, wos er will,
Und amaul b’halt? £ f’ niet;
Su fumm er fufzimaul in. Tog
Und mach” er bei’es Fried.
Su VBurmittog paffsiert’8 no,
Dau zankt mer ganz in Noubh;
Die Naumittog geiht’S Örger oh,
Dau funtma Schläg derzou.
Die eierft’ hHäit’ ti freili niet
Um’8 theuer Göld verkafft;
Mer hob’n verzi Woch’n g’hauft,
Und dau nit ahmaul g’rafft.
3 glab’, £ hätt’ |” no allawal,
N Zurn haut’ra g’{had'’t,
Und eih’ £ mi verfeha hob’,
Su hob’ if” nimmer g’hat.
Tr
Die ander’ (no — iz {3 afı)
Haut freili gern zankt;
3 h0b’8 oft felber zowra g’fagt,
Sie roubht nit, bis | derfrankt.
Und immer thou, wos |” hob'n wink, —
Möcht wijfn, wer dö8 Koh?
So wär f’ halt nit fu baffı g’wöft,
So [öbet |’ .epvpet no.
Mei dritta ober b’halt £ niet,
Mog’S göth dernau, wöi’s will: