*
*
44
J bind' mi ah nit on die Zeit,
J trink'n, wenn's mer g'fällt;
Und wenn i z'Nachts a Böier trink',
Dau spür'* i, wos er thout,
Dau trink' i no a Glösla draf,
Nau schlauf' i ober gout.
Der Raflee.
In derer löib'n, gout'n Welt
Git's su viel gouta Woar,
Und doch, wenn's kan Kaffee nit göb',
J glab', i sterbet' goar.
Es kon öiz Aner trink'n fröih
Meintwög'n, wos er mog:
Wenn i fröih mein Kaffee nit häit',
Dös wär' a harter Tog.
Mer mouß jo doch wos hob'n fröih;
A Supp'n wär' wuhl gout;
Dös ober is der Föhler nau,
Daß's An su dörst'n thout.
J göb' mei bißla Kaffee niet
Fröih für 'n best'n Wei!
Denn, wenn i goar an Brontwei trink',
Su schlauf' i steihned ei.
J trint'n nit, wöi manchi Leut',
Sechs, sieb'n Schälla fröih,
J trink'n just su vürnehm niet,
Doch ah ka su a Bröih.
J brock' ah nit des Braud vurher
Scho in a Schüss'l nei,