* 
* 
—* 
7 
— 40 — 
Denn wöi leicht könnt's g'scheha sei, 
Daß i mi verplämp'l, 
Und i waß scho ohna mi 
Traurigi Exemp'l. 
Ana su von Mitt'lschlog 
Thöt' mi scho nit freua; 
Wenn i s' eppet häit' a Wal— 
Könnt's mi wider reua. 
Döia woll'n Jungfern sei, 
Dös is scho zon Lach'n, 
Und nau, wenn mer s' haut on Hols, 
No, wos will mer mach'n? 
Souchet' i an Alta raus, 
Sicher häit' i z'hoff'n, 
Daß s' von fröih bis Abends zankt, 
Und nau häit' i's troff'n. 
Eppet goar a Junga no, 
Su, — dau könnt' i möiß'n 
All mei bißla Jug'ndsünd' 
No in Alter böiß'n. 
Siech' i su an alt'n Moh, 
Kolt als wöi der Winter, 
Der a junga Frau no haut 
Und no klani Kinder: 
O, dau wörd mer 's Herz su eng, 
Diz scho wörd's mer enger, 
Und i bet': O löiber Gott, 
Lauß' mer meina länger!