77 — 
Ohn' all'n Schod'n schick'n z'rück .. 
Diz länger hält's nit aus mei G'nick 
J bin in g'sund und kranker Zeit 
Allsfort zou Ihr'n Döinst bereit 
6 
Forktlebung. 
Ja, ja, es is, waß Gott! fast immer 
Banah su wöi on Sunta fröih; 
Wörd nit viel besser, ah nit schlimmer, 
Mei Dokter git si alli Möih 
Bald kummt der Dokter, bald der Boder 
Und fraug'n, wöi i mi befind'; 
Und i sitz' dau, i alter Koter, 
Und böiß', waß Gott! für all' mei Sünd. 
Mein Buck'l hob'n s' röcht betrug'n, 
Man' oft, es is der Teuf'l laus: 
Döi hob'n mir a Blaus'n zug'n, 
Bald wöi der Lafferploz su grauß. 
Wollt' niet, daß Ans des G'sicht thöt' seha, 
Wenn der su droh hantöi'rn thout, 
Wöi i die Aug'n thou' verdreha; 
Es schmeckt halt ah erbärmli gout. 
diz ried'n s' no von Ig'lsetz'n, 
In's G'nick zwöi Schröpfköpf' Naumittog, 
No ja, dös wär' su wos zon Hetz'n! 
Hob' g'sagt: Ihr Herr'n, wenn i mog! 
Es wörd si scho goar su verzöig'n, 
iz um zwöi Tog' no rum und num. 
⸗ 
X 
4 
— 
8 
— 
— 
—— 
7— 
— 
— 
— 
— 
— 
— 
— 
— 
— 
— 
—* 
8 — 
— 
— 
——— 
— 
— 
Ine 
— 
— 
— 
— 
3— 
— 
—— 
— 
2* 
— 
— 
7 
5 
7*— 
— 5— 
7 
* 
* 
7* 
—5 
3