Jause ein—
ersleute.
7
dack.
—19
Fleure.
Mein Erre, nous allons,
Spazier' Sie dock wohl mit?
Hr. Zack.
Könnt' sei, an andersmaul,
Heunt ober kon i niet.
Fleure.
Poudre!s) warum dann nit?
(Charmante Wetter eunt!
Hr. Zack.
Woll i's versproch'n hob'
An alt'n gout'n Freund,
Der kummt heunt zou mer her,
Nau wär' i nit derhamm,
Und wenn der kumma thöt',
Der flouchet' Alles zamm.
Fr. Zack.
Wöi? wos? an gout'n Freund?
Dau waß i nix dervoh,
Daß dös nau sei mouß heunt.
Fleure.
Ick wiederkommen ier,
Pt Sie nar macken schnell;
Bald wieder ier zurück,
Um sieben Uhr Appel.
(Geht ab.)
3
———
—
—
——
b
*
—
—
338
—
F—
**
**
—
*
— —— —
— 3
**
—S
—
——
7
*
—
Frau Zack und ihr Mann.
Fr. Zack.
Ja, Wöter! sog' mer's ner,
Wos fängst' denn wider oh?
* Blitz (Fluch, soviel wie bei uns:; Donnerwetter!)