*
294 —
Fraua, döi su vurnehm senn,
Könnt'n doch an Ploz ah nehma. —
Dau den Dög'n, — achtzi Güld'n; —
Der is ober wärli schöi.
KäuflinE.
Döi senn lang öiz aß der Mudi,
Wer mog denn in Dög'n göih?
Käuflin F.
No, su is dös wos für mih,
J souch' lang scho su an Dög'n:
Wenn mei Moh in G'vattern g'winnt,
Dunner! der mouß prächti sög'n!
Käuflin A.
Dau käm' mi des Lach'n oh, —
Schouster und an Dög'n trog'n!
Heltin.
Schämt euch ner und schweigt amaul!
Mouß i's denn no vörzkmaul sog'n! —
Diz döi schöina, graußa Uhr, —.
Dreißig Güld'n is s' ohg'schlog'n.*)
Herr C.
J mog s' niet um fünfazwanzk;
Döi thou' i hausöiern trog'n.
Heltin.
Trog' s' der Herr, wos schert's denn mih!
Wenn mer s' nit verkaf'n thenna,
Stell'n mer s' dort wider hie.
Zwaundzwanzig für die Uhr!
Schreit dort Aner in Gedräng.
Heltin.
Zwaazwanzk? Wer is denn dös?
Laßt mer'n sög'n doch a weng.
—
veranschlagt.