211 —
Dau is scho All's in Ueberfluß,
Es dörf nit grod afgöih;
Dau häit' mer scho no aff die Letzt
Wos nehma könna miet,
Allah ba su an Traktament,
Herr Vetter, geiht dös niet.
Wall ba der gräißt'n Lustbarkeit
Die Zeit su g'schwink verstreicht,
So haut der Ball, — zwoar zimli spöt
Sei Endschaft ah erreicht.
Und su is halt ba uns die Zeit
Verganga g'schwink und schnelt
Und trumm'lt alli Aug'nblick'
Paradi und Appell.
Db scho Saldot'n senn von höi
Derzwisch'n abmarschiert,
Dau haut mer ober doch dervoh
In Ganz'n nit viel g'spürt;
Es senn scho immer anderi
Su kumma nauch und nauch,
Ob dös nit oft senn meih'r g'wöst
Is eierst no die Fraug.
Nau in neuzehnt'n Februar,
Ba der Paradi no,
Dau haut ka Mensch on Fried'n denkt,
Ka Wurt nit g'red't dervoh:;
diz wörd aff amaul Alles laut.
Es kummt der Kommadant
Und macht der ganz'n Garnison
In Fried'n dau bekannt.
Aff amaul wörd a Lärma dau
Und aff Franzbisch a G'schra
7
5 —
8
—
I ——
—
7
—
7
—
—
—
—
—
— *
57
—— *
—
— 3
—
—
— —
— —
———
—
——
—
5
8*
75—
75—
35—
——————
—
—
5
55
*
*
8
*
*