129 — 
Sie geiht, sagt ober drauß: 
Siz wart' ner, bis i kumm'! 
Fr. 
Maria! 
M. 
No, wos is? 
Fr. 
Wou wollt'r denn öiz hie? 
M. 
A Wasser hul' i jo, 
Und diza fraug'n S' mi? 
Fr. 
O Gott! seid ihr a Mad! 
Daß ihr euch goar nit schämt! 
So seid'r nit su g'scheit, 
Und glei a Braud mitnehmt? 
M. 
Bin freili nit su g'scheit, 
Dös g'steih' i gern ei; 
Hob g'mant, i koh nit g'schwink 
G'noug nauch'n Wasser sei. 
Fr. 
Diz habt'r doch no röcht! 
Ihr mant, wenn ihr ner brummt! 
J sog' euch's, daß ihr mir 
Diz jo alei widerkummt. 
Sie kummt halt ober niet, 
Es wörd banah a Stund, — 
Die Frau, döi singt und schönd't 
Su lang, bis widerkummt; 
Und wöi s' aff's Haus zougeiht, 
Reißt s' scho des Fenster af. 
—— 
—— 
—e— 
— 
— 
——— 
— 
— 
— **— 
——— 
X 
— 
X 
— 
— 
— 
— 
— 
— * 
—— 
3 
— 
— 
— 
—*88 
—— 
— 
— 
5 
** 
—— 
—— 
* 
—E 
— 
* 
J