In andern Tog, er wart't nit lang, 
Er git si alli Möih, 
Ner daß er g'schwink zon Herr'n kummt, 
Und dös in aller Fröih. 
Ro, sagt der Herr, wos is denn scho? 
Wos willst denn du ba mir? 
„Herr Kleiwax, wer'n S' halt nit bäis, 
J koh jo nix derfür. 
Sie wiss'n selber, wöi's mer geiht: 
In Ihr'n ganz'n Haus, 
Dau zeigt mer Alles glei aff mih 
Tes Jauh'r ei und aus. 
— * 
5 
— 
—7 
Ax 
— 
—— 
— 
— 
75 — 
—— 
— 
—— 
— 
** 
—— 
— 
—— 
—ã— 
X 
A 
Und öiza sog' i's ner vurher, 
Daß ih derfür nix koh, 
Wenn die Madam soll schwanger sei; — 
J bin nit schuldi droh.“ 
Der Bauernbube. 
A Bauer haut an Boub'n g'hat, 
An Lümm'l, stark und grauß, 
Er häit' scho zon an Reiter taugt 
Fast nauch an jed'n Mauß, 
Und alli Aerbet, leicht und schwer, 
Döi, haut er g'mant, wenn s' g'scheha wär'. 
* 
— 
— 
— 
— 
—— 
— 
—