4 
Daß Deutschland er haut ani g'macht, 
Macht ihn für döi nit grösser, 
Es haut's 'n jo ka Mensch nit g'schafft, 
Sie häit'n dös g'macht besser. 
Su sog'n s', — und wos nutzt's 'n denn, 
Wos kröigt er in die Händ', 
An Pappadeck'l mit an Bild, 
Dös lahnt er on die Wänd' 
Und mir, wos kröig'n mir derfür, 
Kan Titel und kan Ord'n, 
An druckt'n Brbif mit „dank' röcht schöi, 
Eig'faßt mit güld'na Bort'n.“ 
Der Grüb'l sagt, wöi's g'lös'n woar: 
„J glab, es is su besser, 
Wenn er nit Eih'rnbörger wörd, 
Nau wörd sei Ruhm ner grösser. 
Dös Anzi, bitt' i euch, ihr Freund' 
Mir schmeckt mei Böier öiz nimmer), 
Geiht zou, steiht aff, mir genga hamm, 
Versteck'n uns in's Zimmer. 
J bleib' biz verze Tög derhamm, 
Und, Gott verzeih' mei Sünd', 
Wenn mer in Himm'l greina dörft', 
J greinet wöi a Kind.