7 
* 
— 6 — 
Denk' Jeder, wos er mog, 
Mir is derbei nit lad. 
— 
— 
— 
77 
Es is wuhl nit goar schöi, 
Und g'schicht drum doch su oft, 
Mer kafft si heunt a Bouch, — 
Glei draf kummt unverhofft 
Aneua Ausgab raus, 
Döi is verbessert nau, 
Und wer die eierst' haut, 
No öiz, — wos thout mer dau? 
Wos wörd mer denn wuhl thou? 
Mer kafft si döi halt ah, 
Döi nit viel besser is, 
Su haut mer s' doch all zwa. 
Su ober mach' i's niet, 
Denn i sog's öiza scho, 
J hob' scho meih'r Woar 
Zo su an Bändla no. 
Und öiza glabet' i. 
Su häit' i Alles g'sagt. 
Mir streit's ka Mensch nit ei, 
Daß i's nit röcht hob' g'macht. 
Mi und döi klana Prob 
Empfehl' i no am End 
On alli meini Freund', 
On Jed'n, der mi kennt. 
Dös is awal die Hälft 
Von all' mein bißla Woar 
Wenn i no länger löb', 
Su kummt des Ander goar.