Der haut röcht, der wou s' nit ohnehmt 
Und git s' wider her, 
J häit' s' ah banoh nit g'numma, 
Wenn s' ka Silber wär'. 
Eig'ntli thout's mi nit wundern, 
Daß mir ah su geiht, 
Wall vo alli döi Preisrichter 
Kaner nix versteiht. 
Wenigst'ns vo meini Sach'n 
ADDD0 
Nau häit' ih an güldna Preis kröigt, 
Nit mei' Konkurrent. 
A 
Wöi der schönd'n thout, 
Hob' i g'mant, für den sei Ärbet 
Wär' die Silber' zigout. 
Freili hob' i dös nit g'sagt den, 
Dös hob i' ner denkt, 
Der häit' mir aff offner Gass'n 
Zunst an Sput ohg'henkt. 
Dab'nds geih i in mein Gäßla 
In mei Wörthshaus nei, 
Häier i scho von aller Weit'n, 
Dau git's Streiterei.