_— 54 —
Su haut er fu a Pritihn g’hat.
Oft haut er feint SG’{näßla g’funga,
8 hupfet umma Tijd rum g’]prunge.,
Und doch — mer haut halt doch ah g’lacht.
Schlautföger hob’n Körwa g’halt'n:
Dau fenn die Junga und die Alt'n
KRumzug’n aff der Saff’n hHöt;
Die Rauthfhmied’ no ba unfern Togn
hr Qöichtla in die Pengez irog'n, —
Und sis derfpoar'n | ah dii Möih.
Die Schreiner hHob’n rumma trog’n,.
Röcht fhöina Woar, diS mouß mer [og'n,
hr ganzer Zug iS g’wöfln fet.
Sie hob’n Fechter g’hat zon Zehn,
Dil hob’n a'fodht’n halt aß Schledhtn,
Dis bild’t mer fi {Ho felber ei.
Die Bütner hHob’n doch vur All’n
Sm Leut’n fajt on: beft’n g’fall’n;
€ haut halt ober g’jeha 195,
Des vartli Tanz'n mit den Raffn,
Dit Treßhsit’ und dii Woar. oh|haff n,
Nürd ober 5iz Iu a’lhwink nit aSih.
8 fenn nu meih’r Umzüg’ g’wöln,
Mer fon’8 in alt’'n Bsichern Löfn;
Senn mandt ober g’wölt dernauch.
3 haut {ho anti drunter qöb'n,
Dau häit’ mer drüber greina mög'n;
Wer’3S wijlen will, geih’ hie und fraug’.
Die Megger jenn hsöt rumma zug'n,
N Wurfit, döi haut viel Bentner a’mua'n,