was.
Acht
in /
tten
en /
ekant b
n
eren.
4
—
— i
———
eils nun der tag her jnhaͤr baach
Vnd der Custoꝛ weyt vmb sich sach
D er vor Maria fron
nseren brůder kneüwen schon
Ny altar / vnd an der statt
Das bild er hart vmbfasset hatt..
Der Custor sprach nun sag mir an
Wer hatt doch dich haryn gelon /
Was wöst du do / was bedeüt mir das
Das solt du mich bescheiden bas.
¶ Wie der brũder allen falsch bestaͤ⸗
tiget / vnd vßleget worumb doch
das bild Marie weinet.
¶ Der brůder sprach / des wil ich dich
Alles vnderrichten sicherlich.
Ich biñ gelegen dise nacht
Vnd hab das leiden gotts betracht
Als ich in soichen gedencken war
Do kam ein geist vnd trůg mich hat
Durch vnuerserte schlosß harjn⸗
Vnd satʒt mich vff den altar fin.
O wie vil hab ich hind gehoͤrt
Vnd von Maria kloꝛ gelert /
Ich wil dirs alls vßlegen bas
Wañ du dem Prior sagest das
Vnd fier den bessten vß dem rat.
Sye werden hoͤren wunder thatt.
Ich kan auch nit von hiñan kũmen
Bitʒ fier die besten hant vernũmen
Wol vß dem rat / vnd kũmen haͤr
—
——