141
Bleib’ immer aff der Mildhftrauß [Höi;
Denn fäßt’ dein Wog'n töifer qiih,
Zu breunt, meinad! die Evrd’'n:
Und Eummeft” 3'9auch, fır was | g'wieß,
Der Himn’l fanget” Feuer;
Mir hHob'n Kfani Feuerfünft”,
In Jupiter fenn |” 3'theuer;
Drum mad) fan Brand, on aurir geiht’'S aus,
Sie werfet’n mi zon Himm’f naus,
Ya fönn’? mer all 21001 bett‘.
Soahr” nit zweit rüchts, Yumjt mölßtn dDüi,
You Eint3 Jemn, all derfröiern;
AG nit zweit Links, Ant möipt'n di,
Wou vöchts femn, all Frepbienn;
Des Qatjal z0ig’ nit quar 3'hart oh
Und iuöll’ a nit unnätthl droh,
Sunft machft' die Vier’ rebellifch.“
Diz Jvannt mer | halt on Wog'n oh
Und 1äBE f° g’'jchwind nomanl fafın,
Dis jicht mer Ichv deu fern oh,
Daß Dit g'fcheit Fönna lafın;
Des Feuer flöigt zon Nofna raus,
Wen | ftampfn, zittert glei des Haus
Sie DYiHl 051 die Qahv'n.
Der PhHöbnsS jhrabt a Sunmna a9
Und dreht *” amaula zehn,
Und jchmiert f mit frijchn Bamlil ei,
Daß f' jo nit Enarzt in Dreha;
Diz bebt’'r ’n Boubd'n in Wog'n nei
Und fagt, er foll fei gq'jcheit Siz fei.
Der Bor juchzt wBdi a Bauer.
Dez Latjal haut ev in der Händ,
Sr fennt fi nit vur Freud'n;
Die Moringräith’n wörd Iho blak,
Mer jicht |” ner no von mweitn.