— 8 —
S fhreib’ ah nit aß Nautbh,
AB Hunger niet, Gott Lob!
S$ Hopf fho’aff mei Blöch,
Wenn i wos 3’Hopfn hob’.
Mei alter Herr, Hans Sachs,
Haut Stiefl g’madt und Schoubh,
Und immer neb’n d’rei
Sei bifßla Verfh derzou.
Und i dräng’ a mei Woar
Kan anzin Menfch’n afzs
Der’S Fafft und der’S niet Kafft,
Mir 15 a Jeder brav.
Nit, daß £ grauß mit thou!
Dis iS Iho nit mei Sach;
3 braucht jo ’3 Qub'n niet’
Wii mancher Almanach,
Der um Johanni oft,
Scho in der Beiting fteht,
AS wenn funft aff der Welt
Ka Menfcdh nix näithi hätt’.
Und Biicher kumma jo
Diz naucd’n Taufed raus;
Ob ans dig meih't 13,
DIS macht fu viel nit aus.
Und i8 on mandı’n Bouch.
Der Zitt’l ’8 VBürnehnft’ droh:
Met’S braucht fan Titt’l niet,
Mer fennt mei YWerbet {hHo.
Wii viel nehmt mandes Bouch,
Bloz in der Beiting ei,
Und wenn mer’8 [öfn thout,
WosS wörd’S denn beffer jei?
Und alfo bin it Itets
AM alt FAW’ varat;