0
Hiz ober bricht a Thenring aus:
Des Braud wörd fiüindli Ha,
Und altt Zog' a Labla Braud,
Dis braucht der Spig allah.
Frau, jagt der Moh, der Hund monz fort!
Dis Qonder fript 3’viel Braud,
Mir efi’n ]i nit Halmt fatt,
Dis 918 frikt über Nauth.
Die Frau mant: Ga, e8 wär’ {ho röcht.
Mer fönut’ dis Brand derjpoar'n;
S$ förcht” mi burn Stiehl’n ner,
Wem dDöS die Düib’! derivahr'n.
Der Hund, der belt jo Zvg a Nacht
Und jagt die DSib’ dervoh;
Die fog' ı jed'n Hund in’s G’jicht,
Dak’s Faner nit {in Foh.
„Mo ja, | waß’S feho, Iiiba Fran;
Dis mouß I freili jogn,
MAfhäiern Ddürf des Bell’n niet:
(53 thoıt die DLib’ verioa'n.
Siech, Frau, dır Hayft a Hoara Stimm,
Ban Tog, dan Fönnt'ft dur bell’n, -
S$ waß jo, mwöift’ dur bell’n FKonft,
Dark An die AMuhen aell’n.
Bur Mitternacht, dau bell’ nau 9,
S$ hob’ an g’fcheit’n Baß,
Dau traut fi Kaner on die Thür
Von dern Galinarafi‘.
Nouch Mitternacht, dar belt der Bor,
Mit grub und ah nit fei,
Yan mant der Dbib, e8 möißtn Ddiz
Drei Hund Gr Haus drin fei.“