Diz haut er vöier Figürla no, 
Wer waß, ob er ss verkaf'n koh. 
Er gebet s' billi, kummet Ans, 
Der s' kafft, allah, es kummt halt Kans. 
i. 
Zwa Jauh'r senn rum, dau kummt a Moh 
Der schaut in ganz'n Lod'n oh, 
Drei Stund'n haut er giwieß scho braucht. 
Und koh nix finna, wos'n taugt. 
Mei Antiquoar, der schamt vur Wouth, 
Wall der su lang nix kaf'n thout, 
Doch endli sagt der Ander: „Herr. 
Dau dös Figürla g'fallet mer“ 
diz haut er ober hamli g'lacht 
Und haut a pfiffis G'sicht hieg'macht. 
Nau sagt er: „Ja, mei löiber Herr, 
An Anzis göb' i dau nit her. 
Dös is a Grupp'n, z'reiß i döi,. 
Dös wür' a Dummheit, döi wür' schöi, 
Döi vöiera stell'n, glab'n S' mir, 
Die vöier Jauherszeit'n vür 
Döi woar'n theuer, denk' i droh 
Sellmauls no an döi Auktio, 
Wöi döi senn wur'n trieb'n naf, 
Wöi houch, dau häiert si Alles af 
— 16 
— ⸗ 
* 
— 
* 
—