>
127 —
nd hob’ dau on an Bändla wos
Su jaber bund'n ei, 1
Dis foW on Ihr'n Hauchzettog
MN Hana Hausfichentk fei.
Und wall i doch wos münfchn fol,
So münfch” i Forz a gout:
Daß SG’fundheit, Seg’n, Fried und SGlüd
Da Ihnen wohna thout.
Daß Ihri Kinder allizeit
‚Su fromm fenn wii a Lamm,
Und in der Stub’n walz'n rum,
Su wii die Wanz’n zamm.
Ka Multer braun S’ nimmer iz, —
€ wär ja do) a Schand:
Bmwa Leuf’, di mitanander {ho
Su langa Zeit bekannt.
Des Cierft’ wo8 fu kummt in’ Haus,
88 doch dSti Mana Woar:
Könnt eppet {u a Böibla fei,
Könnt’ fer vieleicht a Boar.
Und wenn’S, — wöiwuhl, mer hoff’ n’S niet, —
N Madla wer'n follt”, .
So {oag’n S’, [öiba Jungfer Braut,
N Madla hob’n S’ g’wollt.
Ner denf’n S’ on fan anders Kind
Baleib nit eih'r drodh,
Als bis deS Veßter allizeit
Bald wider Laf’n oh.