43 Ar. 21. Die schwersten 4 Monate meines Cehens. Wenn mer möcht' sei Zeit ausnutz'n, Denkt mer oft, wos fängst öditz oh? Su tou ih als Jungg''sell gutz'n Ah ahmoal zon Fenster noh; Boub'n, drei su Gallingstrickla Mach'n d'runt viel Lumperei Und dau foöllt mir su a Stückla Ah vo meina Jugend eih. Wal der Stoff ganz gout tout pass'n, Nixtou blous die Seit taud schlöckt, Denk' ih, wart' dös toust verfass'n In Nörnberger Dialekt! — Wöi's Gedicht is ferti g'wes'n, (Woar ka leichta Urbet dös) Hob ich's meini Freund vurg'lös'n Als mei Erscht's: „Die G'schicht vom Rös.“ hundertmoal hob' af Verlanga Ih vurtroag'n nau dei G'schicht, D'rum hob' ih a zweit's ohg'fanga Und ball draf a dritt's Gedicht; Nanch und nauch senn 's a halb's Hundert Und af Kränzla — ba Fieschschmauß, Wou ih bin, — mih haut's oft g'wundert, Dau schreit Alles: „Falkner raus!“ —